หมวดหมู่: หมวด ษ ส ห ฬ อ ฮ

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการไปสอนคนที่มีความชำนาญมากอยู่แล้ว แต่จะสื่อไปถึงการสอนสิ่งที่ไม่ดีไม่งาม ต่างจากคำว่า “สอนหนังสือสังฆราช” สำนวนนี้จะมีความหมายคล้ายกับ “สอนจระเข้ว่ายน้ำ” เพียงแต่เป็นการสอนในสิ่งที่ดีงาม

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงการสอนจระเข้ให้ว่ายน้ำ ซึ่งมนุษย์ไม่มีทางที่จะว่ายน้ำได้เก่งกว่าจระเข้

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการไปสอนคนที่มีความชำนาญมากอยู่แล้ว แต่จะสื่อไปถึงการสอนสิ่งที่ดีงาม ต่างจากคำว่า “สอนจระเข้ว่ายน้ำ” สำนวนนี้จะมีความหมายคล้ายกับ “สอนหนังสือสังฆราช” เพียงแต่เป็นการสอนในสิ่งที่ไม่ดีไม่งาม

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงคนธรรมดาที่สอนเรื่องธรรมมะให้กับพระสังฆราช ซึ่งคนทั่วไปจะมีความรู้ด้านธรรมมะด้อยกว่าพระสังฆราชมากมายนัก

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงคนที่มีพื้นฐานเลว แม้จะเอามาอบรมบ่มนิสัยเพื่อให้เป็นคนดี แต่อดไม่ได้ที่จะทำเลวเหมือนที่เคยทำมาแต่อดีต

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงสุนัขแม้ว่าจะเลี้ยงดูและให้กินอาหารดีๆ หากมีโอกาสก็ยังอดไม่ได้ที่จะไปกินขี้ของคน

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงชายที่มีตำแหน่งเป็นหัวหน้าหรือผู้บังคับบัญชาของหญิงสาว หรือเป็นใหญ่ในบ้าน แล้วไปมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับหญิงที่เป็นลูกน้องหรือกับบุคคลที่อยู่ในบ้าน

ที่มาของสํานวน คำว่า “สมภาร” คือเจ้าอาวาสของวัด เปรียบเปรยถึงเจ้าอาวาสไม่ควรที่จะกินไก่ภายในวัดที่ตนดูแล หากตนกินไก่ในวัดของซะเองก็จะดูไม่เหมาะสม

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการวาดฝันไว้ล่วงหน้าว่าตนเองจะเจริญเติบโต หรือมั่งมีเงินทอง ประสบความสำเร็จต่างๆ โดยที่ยังไม่มีแววหรือท่าทีที่จะเป็นเช่นนั้น

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงการวาดฝันจินตนาการไปว่า ได้สร้างวิมาน สรรพสิ่งของ เงินทองไว้มากมาย บนสวรรค์ ซึ่งเป็นแค่จินตนการเท่านั้น

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการที่คนสองคนต่างกล่าวหาต่อว่าซึ่งกันและกัน ซึ่งก่อให้เกิดความเสื่อมเสียชื่อเสียงด้วยกันทั้งสองฝ่าย

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงการเอาน้ำมาสาดใส่กัน ต่างคนก็ต่างเปียกด้วยกันทั้งคู่ สำนวนนี้แตกต่างจากสำนวนที่ว่า “สาวไส้ให้กากิน” สำนวนนี้สื่อถึง คนที่แฉความชั่วของคนอีกฝ่าย แต่ผู้อื่นก็ได้รับรู้รับทราบการกระทำอันเลวร้าย โดยที่ไม่ได้ก่อให้เกิดประโยชน์ใดๆ

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการนำความลับหรือเรื่องเลวร้ายไปบอกให้คนอื่นรู้ ซึ่งไม่ก่อประโยชน์ให้กับใคร แต่ผู้ที่ได้รับฟังกลับได้ล่วงรู้ความลับต่างๆ สำนวนนี้มักจะใช้สื่อถึงการบอกเล่าเรื่องราวที่ไม่ดี และมักจะมีคู่กรณีที่ต่างคนต่างแฉกันและกัน

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงการที่สาวไส้ ให้อีกากิน คนที่สาวไส้และถูกสาวไส้ก็ไม่ได้ประโยชน์ใดๆ มีแต่กาที่อยู่ดีๆก็ได้รับประโยชน์จากคนอื่นที่ทะเลากัน

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึง การที่จะได้อะไรที่มีค่าน้อยแต่ว่าได้แน่ๆก็ควรจะคว้าเอาไว้ก่อน ดีกว่าการไปหาโอกาสคว้าสิ่งที่ดีกว่าในภายหน้า แต่ยังไม่มีความแน่นอนว่าจะได้มาหรือไม่

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึง หากมีคนนำเงินจำนวนสิบเบี้ยมาให้ แม้จะมีจำนวนไม่มากก็ควรจะรับไว้ก่อน

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงคนที่มาทำงานใหม่ที่ยังด้อยประสบการณ์ แม้รับเข้ามาทำงานหลายคน ก็ยังมีความสามารถเทียบเท่าคนเก่าเพียงหนึ่งคนที่ลาออกไปไม่ได้

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึง คนรับใช้ในสมัยโบราณ หากคนรับใช้คนเก่าหายหน้าหายตาออกไปเพื่อแต่งงาน แม้จะรับคนรับใช้ใหม่เข้ามาหลายคน ก็ยังไม่รู้ใจและรู้งานเท่ากับคนเก่าที่ออกไป

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงพ่อค้าหลายคนอุปภัมภ์ค้ำชู ก็ยังเทียบไม่ได้กับคนที่รับราชการตำแหน่งใหญ่โตเพียงคนเดียวที่เลี้ยงดู

ที่มาของสํานวน ในสมัยโบราณการรับราชการเป็นขุนนางนั้นถือเป็นสิ่งที่ดีงามและหลายๆคนอยากเป็น เพราะมีความมั่นคงและมีเงินเดือนที่แน่นอน โดยเฉพาะเมื่อมีตำแหน่งใหญ่โต ก็จะมีอำนาจตามมาด้วย แต่พ่อค้าคนไทยสมัยก่อนนั้น ยังค้าขายไม่เก่ง มีความเสี่ยงที่จะหมดตัวได้ การที่มีคู่ครองเป็นคนที่รับราชการตำแหน่งดีๆ จึงน่าหมายปองกว่าพ่อค้า