หมวดหมู่: หมวด ย ร ล ว ศ

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงนำของที่มีตำหนิหรือมีค่าน้อย นำมาตกแต่งปรับปรุงให้ดูดี และนำไปหลอกลวงให้ผู้อื่นคิดว่าเป็นของดีมีคุณค่า

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงคนในสมัยโบราณที่ชอบเลี้ยงแมว และนิยมมแต่งขนแมวด้วยสีขมิ้นเหลือง หรือสีปูนแดงเพื่อให้แมวมีสีสันต่างๆ

สํานวนสุภาษิตนี้ มีความหมายเดียวกับคำว่า “ไก่ได้พลอย” หมายถึงการให้ของดีมีค่า กับผู้ที่ไม่รู้จักคุณค่าของสิ่งนั้นๆ ซึ่งเป็นการให้ที่สูญเปล่า

ที่มาของสํานวน “วานร” มีความหมายคือ ลิง ซึ่งหากลิงได้ดวงแก้วไป ก็ไม่รู้ถึงคุณค่าของมัน

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึง มีคนเยอะๆยังพอจะเอามาใช้งานเพื่อสร้างประโยชน์ได้ แต่หญ้าที่รกไม่สามารถนำมาใช้ประโยชน์ มิหนำซ้ำยังเป็นภาระอีกด้วย
ที่มาของสํานวน –

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงหากลูกทำผิดก็ควรอบรมสั่งสอน ดุด่าว่ากล่าว และลงโทษเมื่อกระทำความผิดตามสมควร

ที่มาของสํานวน “รักวัวให้ผูก” เปรียบเปรยถึง ถ้ารักวัวก็ให้ผูกเชื่อล่ามกับต้นไม้ไว้ แม้วัวไม่ชอบใจก็ต้องทำ เพื่อไม่ให้วัวถูกโขมยหรือหนีหายไป
ส่วน “รักลูกให้ตี” เปรียบเปรยว่า หากรักลูก เมื่อลูกทำความผิดก็ต้องตี เพื่อลูกจะได้เติบโดมาเป็นคนดี

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการประพฤติตนให้อยู่ในคุณงามความดีตั้งใจศึกษาหาความรู้ ชีวิตก็จะพบเจอกับความสุขมีความเจริญในหน้าที่การงาน แต่หากประพฤติตนไม่ดี ชีวิตก็จะพบเจอกับความยากลำบาก

ที่มาของสํานวน “จั่ว” ในที่นี้คือจั่วของบ้านสมัยก่อนเป็นแผงไม้รูปสามเหลี่ยมใช้ประกบปิดส่วนที่เป็นโพรงทั้งหัวและท้ายของหลังคาเรือน เพื่อป้องกัน แดด,ลม,ฝน ส่วน “เสา” คือไม้ท่อนยาวใช้เป็นโครงสร้างหลักรองรับเรือนไม้ ซึ่งจั่วจะอยู่ส่วนบนของเรือนนึงมีหน้ำหนักเบากว่า เสา ที่เป็นส่วนรับน้ำหนักทั้งหมดของเรือน

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการที่ต้องเลือกของสิ่งเดียวจากสองสิ่ง แต่ผู้เลือกมีความลังเลที่จะตัดสินใจที่จะเลือกเพราะว่าถูกใจทั้งสองอย่าง

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึง การที่ชายที่จะเลือกคู่ครองในสมัยก่อน เลือกไม่ถูกระหว่างสาวผู้พี่หรือสาวผู้น้อง เนื่องจากมีความสวยงามและมีกริยามารยาทที่ดูดีทั้งสองคน

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงหากต้องการมีความรักอยู่ด้วยกันนานๆ ก็ให้รู้จักอภัยในสิ่งที่ผิดพลาด ไม่โกรธเคืองกัน แต่หากไม่สามารถตัดความโกรธเคืองและให้อภัยได้ก็อาจจะรักกันได้ไม่นาน

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึง หากคิดจะรักกันไปนานๆ ให้บั่นตัดความคิดอาฆาตพยาบาทออกไป หากคิดจะรักกันสั้นๆ ให้คิดอาฆาตพยาบาทกันเข้าไว้

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงคนที่มีอำนาจบารมีที่ยิ่งใหญ่ ย่อมจะอยู่ร่วมกันไม่ได้ เพราะว่าต่างคนจะแข่งรัศมีกันเอง

ที่มาของสํานวน “ราชสีห์” ในที่นี้คือ “สิงโต” ที่เป็นเจ้าป่า กล่าวคือ สิงโตเป็นสัตว์ที่มีอำนาจและสัตว์อื่นๆต่างเกรงกลัว ในสถานที่หนึ่งก็ควรจะมีสิงโตผู้มีอำนาจควบคุมเพียงตัวเดียว

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงตนเองทำผิดแต่กลับไปโทษผู้อื่นว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดข้อผิดพลาดขึ้น ทั้งๆที่ผู้อื่นนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องในความผิดพลาดนั้นๆ

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงการรำในสมัยก่อน ที่ต้องรำตามจังหวะปี่จังหวะกลอง แต่นางรำนางหนึ่ง ร่ายรำไม่ตรงจังหวะเอง จึงโทษว่าปี่หรือกลองนั้นตีผิดจังหวะ

สํานวนสุภาษิตนี้ มีความหมายเหมือนกับคำว่า “รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี” หมายถึงการที่รู้จักเอาตัวรอดได้ในสถานการณ์อันตรายต่างๆได้

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึง นกที่มีปีกมีหางสามารถบินหนีศัตรูได้คล่องแคล่วว่องไว บางสำนวนก็ว่า “รู้หลบเป็นปลีก รู้หลีกเป็นห่าง” คือการหลบจากเหตุการณ์อันตรายก็คือการปลีกตัวออกห่างความอันตรายนั้น และการหลีกหนีความอันตราย ก็เป็นการทำตนเองให้ห่างจากความอันตรายได้เช่นกัน