สํานวนสุภาษิตนี้ มักจะพูดเพี้ยนเป็น “ปลาติดร่างแห” ซึ่งจริงๆแล้วไม่ถูกต้อง ส่วนความหมายของสำนวนนี้คือ บุคคลผู้นั้นต้องรับเคราะห์ร่วมกับคนอื่นๆที่กระทำความผิด ทั้งๆที่ตนเองไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องเลยแม้แต่น้อย

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงปลาที่ติดอยู่นอกแห (หลังแห) แต่เผอิญติดขึ้นมากับแหด้วย ถือว่าปลาตัวนั้นโชคร้ายเพราะไม่ได้ติดด้านในแห แต่ก็ต้องถูกจับเป็นอาหารเหมือนกับปลาที่อยู่ในแห

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงคนที่ปากพล่อยชอบพูดจาไม่ดี จนตัวเองต้องได้รับผลผลกระทบเพราะคำพูดของตนเองที่ได้พูดไป

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงปลาหมอที่เวลาอยู่ในน้ำชอบที่จะโผล่ปากขึ้นมาหายใจบ่อยๆ ทำให้นักตกปลาจับสังเกตได้ เมื่อเห็นปลาหมอโผล่มาบริเวณไหนก็จะนำคันเบ็ดที่มีเหยื่อไปหย่อนไว้ ปลาหมอก็กินเหยื่อและถูกตกได้ในที่สุด

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงปล่อยศัตรูที่เราจับตัวมาได้กลับไปสู่อิสรภาพ หรือปล่อยคืนถิ่นเดิมของคนๆนั้น ซึ่งทำให้คนผู้นั้นจะกลับมามีพลังอำนาจเหมือนดั่งเคย ซึ่งถ้าจะปราบหรือจับอีกครั้งก็อาจจะทำไม่ได้อีก

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงหากปล่อยเสือที่จับมาได้แล้วเข้าป่าไป ก็ยากที่จะกลับไปจับมาอีกหน

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการกระทำอะไรที่ไปก้าวก่ายสิทธ์ของผู้อื่นโดยรู้อยู่แก่ใจหรืออาจรู้เท่าไม่ถึงการณ์ แต่ต่อไปภายหน้าเจ้าของสิทธิ์อาจจะอ้างสิทธิ์ที่ผู้นั้นละเมิดสิทธิ์ได้

ที่มาของสํานวน ตอในที่นี้คือ ตอของสิ่งปลูกสร้าง ที่ในอดีตขุนช้างที่ปลูกบ้านคร่อมเรือนเก่าของขุนแผน สื่อไปในทางที่ว่าขุนช้างได้ก้าวล่วงสิทธิ์ของขุนแผน

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการจะทำใดให้ผู้อื่นนั้น ก็ต้องถามความต้องการของผู้ที่ได้รับประโยชน์โดยตรง อย่าเอาความคิดของผู้ทำเป็นตัวตัดสินใจหลัก

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงการที่จะสร้างบ้าน ผู้สร้างบ้านต้องถามความต้องการของผู้ที่จะอยู่อาศัยเป็นสำคัญ โดยใช้ความคิดของผู้ก่อสร้างเป็นเป็นเพียงคำแนะนำเท่านั้นแต่การตัดสินใจควรเป็นผู้ที่อาศัย

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการตัดสินใจกระทำการใหญ่ใดๆลงไป โดยไม่ได้คิดอย่างละเอียดและรอบคอบแต่แรก ทำให้ส่งผลกระทบรุนแรงในภายหลัง

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงการสร้างบ้านซักหนึ่งหลัง หากวางเสา,คานไม่ได้ตำแหน่งที่ถูกต้องแล้ว เมื่อปลูกไปแล้วท้ายที่สุดบ้านอาจเกิดการเสียหายได้

สํานวนสุภาษิตนี้ มีความหมายเช่นเดียวกับ “นกน้อยทำรัง แต่พอตัว” ความหมายคือการจะกระทำการใดๆ ให้คำถึงถึงความพอดี อย่ากระทำการใดที่เกินสติปัญญา เกินพละกำลัง หรือเกินฐานะของตน ก็จะทำให้อยู่เป็นสุข

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงการปลูกเรือนหากปลูกเรือนหลังใหญ่เกินไป ก็อาจจะมีค่าใช้จ่ายมากเกินไปจนไม่สามารถปลูกได้เสร็จ หรือแม้จะปลูกเสร็จเรือนนั้นก็หลังใหญ่เกินไป ทำให้ดูแลยาก

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงคนที่กุเรื่องโกหกขึ้นมาพูดให้ผู้อื่นฟัง โดยเรื่องนั้นไม่มีมูลความจริงใดๆ

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงน้ำอุณหภูมิปกติ ไม่สามารถที่จะปั้นให้เป็นรูปร่างได้ แต่คนที่เล่าเรื่อง เล่าให้คนอื่นฟังว่าเค้าสามารถปั้นน้ำให้เป็นตัวได้

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการที่บุคคลกระทำการใดๆที่เป็นประโยชน์อย่างมากกับกิจกรรมนั้นๆ แต่ผู้อื่นจะไม่ทราบว่าประโยชน์ที่เกิดขึ้นมานั้น ใครเป็นผู้ทำให้

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงการปิดทองที่ด้านหลังของพระพุทธรูป ซึ่งคนส่วนใหญ่จะมองแต่ทางด้านหน้าของพระพุทธรูป แต่การปิดทองทั่วทั้งองค์พระจะทำให้องค์พระมีความสวยงามครบทุกมิติ

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงเรื่องเสื่อมเสียที่เกิดขึ้นและมีผู้ที่รู้เรื่องกันในวงกว้างแล้ว จะทำอย่างไรก็ไม่สามารถปิดเรื่องนี้ได้อีกต่อไป

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงการที่จะปิดควันไฟหรือกำจัดควันไฟ เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เนื่องจากควันไฟมีสถานะเป็นควันยากที่จะควบคุมให้อยู่ในวงจำกัดได้