สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการที่บุคคลใช้คำพูดตรงๆแรงๆ แต่จริงใจไม่มีพิษมีภัย ย่อมดีกว่าบุคคลที่พูดจากดีแต่แฝงด้วยความร้ายกาจซ่อนอยู่

ที่มาของสํานวน น้ำเย็นในที่นี้คือน้ำในบริเวณที่มีต้นไม้ในน้ำเยอะเช่นแผงพักบุ้งหรือผักต่างๆ ทำให้แดดงส่องไม่เข้าถึงน้ำ น้ำจึงมีอุณหภูมิเย็นกว่าน้ำปกติหากปลาไปแอบอยู่บริเวณใต้ผักบุ้ง ก็มักจะโดนจับเป็นอาหารโดยง่าย ส่วนน้ำร้อนในที่นี้ไม่ได้หมายถึงน้ำที่อุณหภูมิสูงจัด แต่หมายถึงน้ำในอุณหภูมิปกติในแม่น้ำลำคลอง ที่ปลาจะว่ายอยู่อย่างปกติ ซึ่งจะถูกจับนำมาทำอาหารได้ยากกว่า

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงจิตใจคนนั้นยากแท้ที่จะรู้ว่าภายในใจคิดอย่างไร มีทัศนคติความคิด นิสัยใจคออย่างไร

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงน้ำ แม้จะลึกก็ยังสามารถวัดความลึกของน้ำได้ แต่จิตใจคนเรานั้นไม่สามารถที่จะวัดได้

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงคนที่ปกปิดการกระทำความผิดหรือสิ่งไม่ดีไว้ แต่ต่อมาคนผู้นั้นเกิดตกต่ำทำให้สิ่งที่เคยได้ทำผิดไว้ ถูกเปิดเผยออกมาให้เห็น

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงเวลามีน้ำมากก็จะมองไม่เห็นตอไม้ แต่เมื่อน้ำลดแห้งลง ก็จะเห็นตอผุดขึ้นมา

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงคนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ไม่รู้เรื่องราวที่ได้เกิดขึ้นใดๆ มักใช้เป็นข้ออ้างเวลาไม่อยากรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้น

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงคนที่นอนหลับเมื่อเกิดเหตุการณ์ใดๆขึ้น ก็จะไม่ได้รับรู้เรื่องราวใดๆ

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงคนที่มีฐานะทางสังคมหรือมีสกุลดี ย่อมมีลักษณะที่แสดงออกมาให้สังเกตเห็นบ้าง เช่นกริยามารยาทดี, สำเนียงพูดจาดี หรือลักษณะการแต่งตัวที่ดี

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงนกยูงที่สวยงามนั้น ย่อมมีแววสวยงามที่หางของมัน

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงบุคคลที่มีลักษณะขี้หลงขี้ลืม มีอาการเลอะเลือน ทำอะไรผิดๆถูกๆ

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึง คนที่เลอะเลือนที่แม้จะนับหนึ่งถึงสิบก็ยังนับไม่ถูกหรือนับไม่เป็น

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงสิ่งของหรือเงินทองที่ไปอยู่ในมือของผู้อื่นที่มีความอันตรายหรือคนที่ฉลาดแล้ว ยากที่จะได้คืนกลับมาหรือรอดยาก

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงเนื้อที่อยู่ในปากเสือแแล้ว แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่เสือจะคายออกมาเฉยๆ

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงสิ่งที่มีประโยชน์ในตัวมันเอง และใช้ตัวเองทำให้เป็นประโยชน์ได้ต่อไป เช่นการนำกะลามะพร้าว มาขูดเนื้อมะพร้าวเป็นต้น

ที่มาของสํานวน น่าจะมาจากการคนสมัยก่อนทำนา เวลาเผาหญ้าเพื่อจะทำนา ก็จะเจอเต่านา ก็จะจับมายำกิน

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการนำทรัพย์สินเงินทองจากคนฐานะด้อยกว่าไปให้กับคนที่มีฐานะดีกว่า

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงการนำเนื้อหมูไปแบ่ง ให้ฝั่งผู้มีเนื้อช้าง ซึ่งคนที่มีเนื้อช้างมีเนื้อมากกว่าอยู่แล้ว หากได้มาก็ไม่ได้ช่วยอะไรมาก แต่คนที่ให้เนื้อหมูไปนั่นจะทำให้สถานะการเงินแย่ลง

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงคนที่เข้าไปช่วยเหลือเหตุการณ์บางอย่างโดยไม่ได้ผลประโยชน์ด้วย แต่กลับต้องมารับเคราะห์ในเหตุการณ์นั้นๆ

ที่มาของสํานวน สมัยโบราณมีคดีลักทรัพย์ก็จะโดนประจาน เมื่อมีคดีลักควายผู้ร้ายได้นำเครื่องใน,กระดูก,เศษเนื้อหนังไปทิ้งที่บ้านชายคนหนึ่ง ต่อมาทหารสืบจนพบว่ามีซากควายอยู่ที่บ้านชายผู้นี้ จึงจับตัวมาลงโทษ โดยระหว่างทางที่เดินก็ให้ชายผู้เคราะห์ร้ายเอากระดูกควายที่พบบริเวณบ้านมาแขวนคอไว้ ชายผู้นี้จึงบ่นว่า เวรกรรมของเราจริง เนื้อไม่ได้กิน หนังไม่ได้รองนั่ง ยังต้องเอากระดูกมาแขวนคออีก…