หมวดหมู่: หมวด ษ ส ห ฬ อ ฮ

สํานวนสุภาษิตนี้ มีความหมายเหมือนสำนวน “หมาเห่าใบตองแห้ง” หมายถึงคนที่อวดเก่งหรือปากเก่ง แต่พอถึงเหตุการณ์คับขันจริงๆก็ไม่กล้าที่จะเผชิญหน้า

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงหมาที่ชอบเห่าเก่งๆ นั้นมักจะไม่กัด แต่ถ้าเจอหมาที่เดินมาเงียบๆ จะมีความเสี่ยงที่จะกัดมากกว่าเสียอีก

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงผู้ที่เห็นของที่ดีหรือมีประโยชน์กับตนเอง แต่ไม่สามารถที่จะนำมาปรับใช้ให้ประโยชน์กับตนได้ เนื่องจากไม่มีความสามารถมากพอ

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงหมาที่เห็นข้าวเปลือกแต่ไม่สามารถที่จะทำให้สามารถกินได้

สํานวนสุภาษิตนี้ มีคำต่อท้ายคือ “หมูเขาจะหาม อย่าเอาคานเข้าไปสอด ผัวเมียเขาจะกอดเข้าไปข้างกลาง” หมายถึง อย่าเข้าไปขัดขวางการกระทำใดๆ ที่คนอื่นเค้าทำอยู่ใกล้ที่จะประสบความสำเร็จแล้ว

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึง การที่ชายสองคนใช้บ่าแบกหามหมู ก็อย่าเอาคานไม้เข้าไปช่วยสอด แทนที่จะช่วยให้งานสำเร็จเร็วขึ้น กลับทำให้การหามหมูต้องลำบากกว่าเดิม

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการแสดงออกให้อีกฝ่ายเห็นว่าเป็นมิตรคิดดีทำดีด้วย แต่แท้จริงแล้วภายในใจนั้นมีความร้ายและคิดไม่ดีต่ออีกฝ่าย

ที่มาของสํานวน –

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงคนที่กระทำการโดย ไม่รู้จักประมาณผลดี,ผลเสียที่จะเกิดขึ้น กระทำการโดยไม่คิดและไม่คำนึงถึงผู้อื่น ย่อมจะส่งผลเสียย้อนกลับตามมา

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึง “พร้า” คือมีดใบใหญ่ที่ใช้ฟัน ด้ามจับมีขนาดแข็งแรง หากจะหักด้ามพร้าด้วยเข่านอกจากจะหักไม่ได้แล้ว เข้ายังจะบาดเจ็บอีกด้วย

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึง ของสิ่งหนึ่งมาซึ่งมีลักษณะรูปร่างทรวดทรงไม่กลมกลืนขัดกันเอง

ที่มาของสํานวน คำว่า “มงกุฎ” น่าจะเพี้ยนมาจากคำว่า “มังกุ” ซึ่งเป็นสัตว์สมัยโบราณ ซึ่งในสมัยก่อนมีการทำหัวเรือเป็นมังกุ แต่ท้ายเรือทำเป็นรรูปมังกร รูปร่างลักษณะเรือจึงออกมาดูพิลึก เรียกว่า “หัวมังกุท้ายมังกร”

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงคนที่มีพฤติกรรมทำอะไรไม่เหมือนกับคนอื่นๆ ไม่ทำอะไรเหมือนที่คนทั่วๆไปปฏิบัติตนตามวัฒนธรรมนั้น

ที่มาของสํานวน ไม่ทราบที่มาแน่ชัด สันนิษฐานว่า สมัยก่อนคนหัวล้านส่วนหนึ่งอาจจะมีพฤติกรรมแปลกต่างจากคนอื่นๆ หรืออาจเป็นจุดสังเกตให้เห็นง่าย จึงมักชอบนำคนหัวล้านมากล่างถึงในสำนวนไทยต่างๆ

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการบังคับขู่เข็ญเพื่อเอาผลประโยชน์กับผู้ที่ไม่มีความสามารถที่จะให้สิ่งที่ต้องการได้ เช่นการรีดไถเงินจากคนที่มีความยากจน

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึง การที่จะหาเลือดจากตัวปู เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เนื่องจากปูเป็นสัตว์ที่ไมมีเลือด

สํานวนสุภาษิตนี้ มีความหมายเหมือนกับคำว่า “แกว่งเท้าหาเสี้ยน” คือการกระทำที่หาปัญหาความเดือนร้อนมาให้ตัวเองทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องของตน หากอยู่เฉยๆก็จะไม่ต้องเดือดร้อนกับเรื่องนั้นๆ แต่เข้าไปยุ่งจึงต้องเดือดร้อนไปด้วย

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงเด็กหญิงสมัยก่อนที่ชอบเป็นเหากัน เด็กคนหนึ่งไม่มีเหาแต่เห็นเพื่อนเป็นเหา จึงอยากจะเป็นเหมือนเพื่อนบ้าง จึงหาตัวเหามาใส่กับผมของตน

สํานวนสุภาษิตนี้  หมายถึงการประชดประชันคนอีกฝ่ายหนึ่ง แต่ผู้ถูกประชดไม่ได้รู้สึกสำนึกแต่อย่างใด กลับกลายเป็นได้ประโยชน์จากการประชดนั้นด้วย โดยคนประชดต้องการทำให้รู้สำนึกแต่กลับไม่ได้ผล

ที่มาของสํานวน ปกติแมวก็จะกินก้างปลาและเศษปลาที่ติดอยู่กับก้างปลา แต่คนเกิดจะประชดให้แมวได้รู้สำนึกบางอย่าง กลับทำการปิ้งปลาให้แมวกิน แต่แมวไม่ได้รู้สึกสำนึกว่าโดนประชด กลับกินปลานั้นโดยไม่ได้รู้สึกอะไร