ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึง ผู้น้อยหรือผู้ด้อยกว่า เห็นด้วยกับทุกอย่างและไม่คัดค้าน กับผู้ที่มีอำนาจเหนือกว่าตน อาจเป็นเพราะกระทำไปเพื่อเอาใจ หรือเพื่อความอยู่รอดของตน

ที่มาของสํานวน ปัจจุบัน มักจะใช้เปรียบเปรยกับ ผู้ชายที่กำลังสานสัมพันธ์กับผู้หญิงในช่วงแรกๆ ที่ฝ่ายผู้หญิงพูดอะไร ก็จะเออออตาม และเห็นด้วยทุกเรื่องไม่มีคัดค้าน เพื่อต้องการเอาใจฝ่ายหญิง