หาเหาใส่หัว

สํานวนสุภาษิตนี้ มีความหมายเหมือนกับคำว่า “แกว่งเท้าหาเสี้ยน” คือการกระทำที่หาปัญหาความเดือนร้อนมาให้ตัวเองทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องของตน หากอยู่เฉยๆก็จะไม่ต้องเดือดร้อนกับเรื่องนั้นๆ แต่เข้าไปยุ่งจึงต้องเดือดร้อนไปด้วย

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงเด็กหญิงสมัยก่อนที่ชอบเป็นเหากัน เด็กคนหนึ่งไม่มีเหาแต่เห็นเพื่อนเป็นเหา จึงอยากจะเป็นเหมือนเพื่อนบ้าง จึงหาตัวเหามาใส่กับผมของตน