ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงให้รู้จักกาละเทศะ รู้จักที่ต่ำที่สูง ไม่ตีตนเสมอด้วย

ที่มาของสํานวน ท้องฟ้าเปรียบถึงความสูงส่ง ส่วนแผ่นดินนั้นอยู่ต่ำกว่าท้องฟ้ามากนัก และมีความห่างชั้นกันมาก สำนวนนี้เป็นสำนวนไทยแท้ ตั้งแต่สมัยอดีต แต่คนต่างชาติจะไม่มีค่านิยมเช่นนี้