บ่างช่างยุ

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงคนที่ชอบยุแยงตะแคงรั่ว ให้คนอื่นแตกแยกหรือทะเลาะกัน

ที่มาของสํานวน ที่มาน่าจะมาจากหนังสือนิทานสอนเด็กสมัยโบราณ มีตัวบ่างที่เป็นสัตว์ชนิดหนึ่งมีหนังพังผืดข้างลำตัวคล้ายปีก ถลาร่อนได้ เป็นตัวละครที่ยุแหย่นกกับหนูไม่ให้รับค้างคาวเข้าเป็นพวก สำนวนนี้ต่อมาบางครั้งจะเริ่มมีการพูดที่เพี้ยนออกเป็น “บ่าวช่างยุ” ซึ่งไม่ถูกต้อง