ไม่พ้นชวด ฉลู ขาล เถาะ

สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการที่บุคคลหนึ่งทำอะไรไปแล้วไปไม่ตลอดรอดฝั่ง ต้องวกกลับมาอยู่ที่เดิม

ที่มาของสํานวน เปรียบเปรยถึงปี 12 นักษัตร ที่ไม่ว่าจะอย่างไรก็จะวนกลับมาที่เดิมเสมอ